เขาบอกว่าอย่าเป็นกะเทยนะ ! เพราะว่า ชีวิตคุณจะจบลงด้วยกันเปนโรคร้าย เชื่อฉันเถอะ กลับไปเป็นผู้ชายซะ แต่งงาน แล้วมีลูก....
คำถามคือ ทำไมฉันต้องตายด้วยโรคร้าย ? เป็นกะเทยแล้วแก่ตายไม่ได้หรอ ต้องเป็นโรค มันไม่แฟร์เลยนะคะกับความคิดแบบนี้ การแต่งงานกับผู้หญิง มีลูกหลายๆคน นั้นหรอคือคำตอบของชีวิตที่สมบูรณ์? มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องจริงๆ หรอ? แล้วการที่กลับไปเป็นชายแท้ แต่งงานมีลูก ฉันจะแน่ใจได้ยังไงว่า ฉันจะไม่จบลงด้วยการเป็นโรคร้าย? เรารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้น่าสงสาร ชีวิตเค้ามีแต่ความคิดที่เกลียดชัง และใจแคบ แต่ขอตอบแบบหมอดูสวยๆ ฉันรู้ดีว่าจุดสุขภาพโรคภัยของฉัน ถ้าฉันจะป่วยฉันจะเป็นอะไร แล้วฉันก็มีการป้องกันและแก้ดวงทุกเดือน เพราะฉะนั้นก็ไม่แคร์สวยๆ เชิดๆ block นางไปเลย ฉันมั่นใจว่าฉันจะไม่ตายด้วยโรคร้าย กสิกาคิดว่าคนชอบมองว่า เพศที่3 เป็นพวกสำส่อนหรือมั่ว เป็นตัวนำโรคร้ายมาให้ซึ่งไม่จริงมั้งคะ ทุกคนมันมีความต้องการกันหมด ผู้หญิง ผู้ชาย เพศที่3 ทุกคนก็เป็นโรคกันได้หมด แล้วก็จะตอบตามดวงอีกนั้นแหละ ถ้าดวงคุณปีนั้นมันต้องเป็นโรคยังไงมันก็เป็น หรือดวงปีนั้นคุณต้องตาย ถ้าคุณไม่ต้องชะตายังไงก็ตาย นอกจากคุณจะตายไปเพราะความชรา อันนั้นก็เป็นความจริงทุกอย่างมีเกิดและดับไป เพราะฉะนั้นกสิกาอยากจะให้ทุกคนลองปรับเปลี่ยนมุมมองทัศนคติของตัวเอง ลองมองพวกเราในมุมอื่นดูสิ เราทำดีตั้งหลายอย่างคุณไม่ชื่นชม เราทำพลาดครั้งเดียว เรากลายเป็นคนไม่ดีในสังคมไปเลย ทำไมมันไม่แฟร์กับเราอย่างนี้หล่ะ พูดแล้วก็สงสารตัวเองเกิดมาเป็นแบบนี้ แต่ว่าเราก็อยู่กับความเศร้าไม่ได้นานค่ะ แค่นี้ไม่ได้ ทุกวันนี้คิดแค่ว่า รักคนที่รักเรา รักพ่อแม่ รักครอบครัว ญาติพี่น้อง รักเพื่อนที่ดูแลเรา รักครูบารอาจารย์ที่สอนเราให้เป็นคนดี แค่นี่พอแล้ว คนอื่นอยากจะด่าก็ด่าไป เพราะชีวิตเขาก็จะมีแต่ความเกลียด ความเกลียดนั้นจะเผาตัวเขาเองให้ใช้ชีวิตอย่างไม่มีความสุขค่ะ
ในชีวิตตั้งแต่เด็กเราก็ถูกล้อมาตลอด ไม่ว่าจะเป็น อีตุ๊ด อีตุ๊ดเผือก กะเทยควาย กะเทยถึก กะเทยคูโบต้า โอ้ยสารพัดจะโดนด่าโดนล้อ เราที่เราเสียใจที่สุดคงเป็นเหตุุการณ์เมื่อสมัยอยู่ ป4. เรากำลังเล่นกันในห้องกับเพื่อนแล้วเราก็เสียงดังกับเพื่อน แต่ครู ป.4 กลับเดินเข้าในห้อง พร้อมกับเรียกเราด้วยน้ำเสียงสูงและดังมากว่า อีตุ๊ด เงียบ! เรารู้สึกว่า เอ้า อี____ กูทำอะไรผิด ทำไมต้องมาเรียกจิกกัน ตอนนั้นเราเกลียดครูคนนี้มาก เราไม่พูดด้วยเลย เราเกลียดแบบทำไมมาเรียกเราแบบนี้ แล้วไม่คิดว่าเราจะอายเพื่อนในห้องหรอ แล้วถ้าเกิดวันนึงมีเด็กมาเรียกครูว่า อีแก่! อีหนังเหี่ยว อีดอกป้า ดังๆ ต่อหน้าคนเยอะๆ ครูจะอายไหม ? รับได้ไหม แล้วจะเสียใจหรือเปล่า ที่มีเด็ก หรือลูกศิษย์ตัวเองมาฉีกหน้าตัวเองคืนบ้าง? ทุกวันนี้เหตุการณ์ก็ยังคงฝังในหัวใจ แต่ถามว่าตอนนี้ยังเกลียดไหม ตอบว่าไม่แล้ว มันเพราะรู้สึกว่า เราไม่สนใจคนที่มันเกลียดเรา มันจะพูดอะไรก็เรื่องของมัน ตอนนี้เราสนใจคนที่รักเราเท่านั้น คนที่ทำให้เรามีความสุข อยู่กับใครแล้วไม่สุขก็ช่างมัน รักตัวเองให้มากที่สุดก็พอค่ะ
วันนี้ขอจบประเด็นการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องเพศไว้เท่านี้ก่อน เริ่มปวดลูกตาแล้ว5555 สวัสดีค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น